ดูสมุดพกเก่าๆแล้วเรานี่สมองเติบโตช้าแถมยังไม้เสียบผีอีกถึงตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยน

ไม่น่าเชื่อว่าผมยังเก็บสมุดพกเก่าๆแก่ๆของตัวเองมาตั้งแต่ยังอยู่โรงเรียนปัญจทรัพย์ ซึ่งเป็นโรงเรียนของคริสตจักรมิชชันนารีใกล้ๆคลองบางซื่อ ถนนรัชดาภิเษกฝั่งดินแดง ก็ใกล้บ้านผมแค่เดินไป10-15นาทีก็ถึงแล้ว ปัจจุบันมีสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน(สถานีรัชดาภิเษก)อยู่ใกล้ด้วย เด็กสมัยนี้เลยมาโรงเรียนได้สะดวกขึ้นเยอะ
จริงๆผมไม่ได้เก็บไว้แต่แรกหรอก แต่มันสุมอยู่ในมุมมืดส่วนไหนของบ้านก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อไม่กี่ปีนี่พอผมเจอเข้าก็เลยถือโอกาสเก็บรวมๆไว้กับแฟ้มเก็บเอกสารสำคัญๆของผมเองซะเลย
สมุดพกที่ผมเก็บไว้ก็มีตั้งแต่ชั้นอนุบาล2ไปจนถึงป.6 รวม7เล่มด้วยกัน ตั้งแต่ปีการศึกษา2527-2533 ข้อมูลที่เก็บไว้ก็มีบันทึกการฉีดวัคซีน น้ำหนักส่วนสูง สถิติจำนวนวันการมาเรียน มาสาย ลาป่วย ลากิจ ขาดเรียนในแต่ละเดือน
ซึ่งพอจะสรุปคร่าวได้ว่า
1.ส่วนสูงผมเติบโตอยู่ระหว่าง106-136.5 ซม. ซึ่งถือว่าต่ำกว่าเด็กโดยทั่วไปเมื่อตอนนั้น เนื่องจากช่วงที่เข้าแถวเตรียมเคารพธงชาติเรียงลำดับไหล่ทีไร ผมมักจะอยู่หางแถวประจำเลยครับ
2.น้ำหนักผมขึ้นอย่างช้าๆที่15-25 กก.ซึ่งถ้าเอาน้ำหนัก(กก.)มาหารด้วยกำลังสองของส่วนสูง(เมตร)ก็จะได้ค่าดัชนีที่13-14หน่วย ซึ่งถือว่าอยู่ในภาวะLoseweightเบากว่ามาตรฐานอยู่พอสมควรครับ มาตรฐานปกติประมาณสัก17-18ได้
3.ตั้งแต่อนุบาล2จนถึงป.3เทอมต้นผมได้เกรดวิชาเลขที่0-1ตลอดเลย แต่พอเข้าเทอมปลายป.3ผมได้เกรด4และก็เป็นอย่างนั้นเรื่อยมาจนจบประถม ประมาณปัญญาการคำนวณเริ่มเข้าที่เมื่อตอนนั้นนี่เอง
4.ส่วนวิชาอื่นๆอย่างพวกภาษาไทย ,อังกฤษ ,สปช. ,สลน. ,กพอ. ก็ขึ้นๆลงๆที่เกรด1-2 พอขึ้นป.4ก็ไปขึ้นลงที่เกรด2-4 มีอังกฤษวิชาเดียวขึ้นไปถึงเกรด4
5.เรื่องของพฤติกรรมช่วงนั้นจนถึงตอนนี้ผมก็ยังแทบไม่เปลี่ยนแปลงเลยนั้นก็คือ ผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมการเล่นกับเพื่อนฝูง รวมถึงการพูดคุยปฏิสัมพันธ์ซึ่งคงเป็นเพราะผมพอใจในชีวิตที่แสวงหาความสุข ความสนุกโดยไม่ต้องอาศัยเพื่อนสนิทมิตรสหายมาจนถึงตอนนี้ เวลาจะต้องทำงานร่วมกันกับเพื่อนเลยเจอปัญหาไม่ใช่น้อยเหมือนกัน
6.ลายมือผมไก่เขี่ยแบบสุดๆ แถมผมยังติดนิสัยการจับปากกาที่ผิดจากชาวบ้านเขาคือเอานิ้วนางมาจับประคองด้วยรวมเป็น4นิ้วซึ่งปกติใช้แค่นิ้วกลางก็พอ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังเป็นอยู่เลยครับ ลายมือผมในตอนนี้ดีกว่าแรกๆเยอะ แต่ใช้เวลาเขียนกว่าจะจบก็นานเอาเหมือนกันแถมยังทำเอานิ้วเมื่อยอีกต่างหาก(น่าจะต้องบริหารนิ้วอยู่เหมือนกัน)

ยังไม่หมดครับยังสมุดพกเมื่อสมัยม.ต้น(รบ.4-ต)ด้วยครับมาถึงตรงนี้ผมได้เกรด3-4เกือบทุกวิชาเลยครับจะมี2ก็ภาษาไทยกับสุขศึกษานี่แหละ เกรดเฉลี่ยของม.ต้นรวมแล้วก็3.52ครับ เลขผมก็ยังคงได้เกรด4เรื่อยมา ส่วนวิทยาศาสตร์นั้นม.1ได้เกรด3 พอขึ้นม.2ปัญญาเริ่มเข้าที่ครับผมได้4ตั้งแต่นั้นมา
ยังดีที่ตอนนั้นวงการเกมกับการ์ตูนบ้านเรายังไม่เจริญมากมายเหมือนตอนนี้ ถ้าผมมาเกิดช้ากว่านี้สัก10ปีละก็ผมอาจจะไม่ใช่คนบ้าสาระและภูมิปัญญาเหมือนในตอนนี้ก็ได้นะครับ


คราวนี้มาว่ากันในเรื่องของน้ำหนักส่วนสูงกันมั่ง ปัจจุบันนี้ก็อย่างที่เห็นนั้นละครับ
สูง : 171 ซม.
หนัก : 55 กก.
ถ้าคิดค่าดัชนีความหนาของร่างกายจาก น้ำหนัก(กิโลกรัม)/ส่วนสูง²(เมตร²)ก็ได้มา18.8 ซึ่งอยู่ในภาวะที่เรียกว่าLose weightหรือผอมกว่ามาตรฐานนั้นละครับ ถ้าจะให้รูปร่างพอดีก็ต้อง20ขึ้นไปมั๊ง
ทำให้นึกถึงเมื่อสมัยทดสอบเข้าเรียนนักศึกษาวิชาทหารตอนเรียนม.ปลาย ตอนนั้นผมหนักแค่41-42ได้มั๊ง แต่มาตรฐานเขากำหนดไว้ที่44 เลยมีการแอบยัดก้อนหินใส่กระเป๋าถ่วงเพิ่มเข้าไปก็เลยอนุโลมให้ผ่านได้ แถมทดสอบวิ่ง800เมตรในเวลา2นาทีครึ่งผ่านไปอย่างไม่น่าเชื่อด้วยลมหายใจกับอุณหภูมิในร่างกายสูงเกือบเกินกว่าที่ร่างกายจะรับได้
นับจากนั้นมาจนถึงตอนนี้ น้ำหนักผมก็ไม่ได้ขึ้นมากเท่าไหร่นัก แต่ก็ดีตรงที่เวลาเดินไปไหนมาไหนนี่คล่องตัวเร็วปรู๊ดสุดๆเลยครับ
ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเพราะผมทานน้อยพออิ่มกลัวเปลืองตังค์ หรือว่าทานแล้วสารอาหารมันไม่ค่อยถูกดูดซึมไปใช้มากเลยออกมากับของเสียซะเยอะ หรือเพราะผมออกกำลังโดยการเดินเร็วๆร่อนไปร่อนมาประจำวันกันแน่นะ
ขนมที่ผมชอบกินประจำวันตามใจปากในบางครั้ง แต่ไม่บ่อยเพราะไม่ทำให้ท้องอิ่มคุ้มกับเงินที่เสียไป แถมยังได้รับสารอาหารไม่ครบอีกต่างหาก ก็มีมันฝรั่งทอดกรอบรสบาบีคิว ไอศกรีมวานิลลาช็อกโกแลต และก็คอร์นเนตโตซุเปอร์ นั้นละ ส่วนอาหารหลักที่ผมกินก็อ่านได้จากBlogก่อนๆนะครับ